پاستیل نوعی شیرینی است. انواع اصلی و قدیمی پاستیلها از شکر، شربت گلوکز، طعم دهنده‌ها، رنگ‌های خوراکی و ژلاتین ساخته شده‌اند. ژلاتینی که در ساخت پاستیل ها استفاده می‌شود از استخوان حیوانات به دست می‌آید. در واقع استفاده از ژلاتین در ساخت و تولید پاستیل باعث می‌شود که به پاستیل حالت ژله ایی بدهد و هنگام خوردن در دهان آب ‌شود و باعث چسبناک شدن آن شود. در مورد ژلاتین و ژله مقالاتی در سایت ایران کالا وجود دارد که علاقمندان می توانند به آنها مراجعه نمایند. این روزها اگر در یکی از پاساژها یا مراکز خرید اصلی شهر گردشی بکنید، حتما در یک گوشه از آن غرفه کوچکی می بینید که خوراکی هایش رنگارنگ و دوست داشتنی است که نه تنها کودکان را که با اصرار از والدین‌شان می‌خواهند برایشان از این پاستیل‌های کیلویی بخرند، به سوی خود می‌کشاند بلکه بزرگ‌ترها هم بدشان نمی‌آید طعم دلخواه‌شان را پیدا کنند و آن را بچشند.
اگر شما هم عاشق پاستیل و دوست صمیمی آن ژله‌های رنگارنگ هستید که تزئین کننده رنگی سفره‌های مهمانی‌های شماست، بد نیست، با ارزش غذایی این محصولات غذایی صنعتی آشنا شوید.

پاستیل‌های کوچک نوشابه‌ای یا میوه‌ای، حتی بزرگ‌ترها را هم به ناخنک زدن وسوسه می‌کنند. پاستیل‌ها نوعی آبنبات کوچک و لاستیکی هستند که بیشتر به شکل خرس‌های کوچک رنگارنگ به بازار عرضه می‌شوند. پاستیل‌ها در شکل‌های کرم، قورباغه، همبرگر کوچک، توت‌فرنگی، آلبالو،‌ بطری نوشابه، سیب، پرتقال و شکل‌های جالب و دوست داشتنی دیگر به بازار عرضه می‌شود.
ژلاتین، هیدروکلوئیدی از جنس پروتئین است که به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد آن در ایجاد ژل و قوام دهندگی در صنایع غذایی به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای اینکه پاستیل و یا ژله‌ای که ژلاتین در آن استفاده شده است، ارزش غذایی مطلوبی داشته باشد لازم است این ژلاتین به روش صحیح از استخوان استخراج شود که یکی از بهترین روش‌های استخراج ژلاتین ، روش آنزیمی است.
اگر ژلاتین به بهترین صورت استخراج و فن‌آوری شود، پاستیل‌ها و یا ژله هایی که از آن ساخته می‌شود، استحکام مناسبی دارد و به خوبی در بدن جذب می‌شود. در سال‌های اخیر برخی از کارخانه‌های تولید پاستیل، ویتامین c را نیز به محصولات خود افزوده‌اند. برخی از کارخانه‌ها هم تلاش کرده‌اند برای تشویق مصرف‌کنندگان به خرید پاستیل، مولتی ویتامین ها را نیز به آن بیفزایند و با تاکید بر ارزش سلامتی پاستیل های خود، جایگاه بیشتری در بازار فروش به دست آورند. برای حل مشکل پوسیدگی دندان، شرکت‌های سازنده تلاش کرده‌اند قند «زایلیتول» را جایگزین شیرین کننده‌های پوسیدگی زا در پاستیل ها کنند تا پاستیل ها موجب پوسیدگی دندان ها نشوند.
مارمالادها، ژله‌ها، شیرینی‌ها و بستنی‌ها، پاستیل‌ها، همه و همه به ژلاتین ناخنکی می‌زنند و ردپای ژلاتین را می‌توان در همه این خوراکی‌های خوش‌مزه پیدا کرد. ژلاتین به آسانی در بدن جذب می‌شود و حتی به گوارش سایر مواد غذایی از طریق تولید امولیسون کمک می‌کند. توصیه می کنم حتما مقاله ژلاتین چیست را در سایت ایران کالا مطالعه کنید. از ژلاتین گاهی به عنوان مکمل غذایی در رژیم‌های مخصوص استفاده می‌شود. به طور معمول، ژلاتین 80 درصد پروتئین، 13 درصد رطوبت و 2 درصد مواد معدنی دارد. پروتئین‌های ژلاتین حاوی اسیدهای آمینه مفید برای سلامت انسان است. برای اینکه ژلاتینی که در تولید ژله و پاستیل استفاده می‌شود، کیفیت مناسبی داشته باشد باید به خوبی فن‌آوری شده باشد، کارشناسان بهداشتی، رنگ و وضوح، تست‌های میکروبی، قدرت ژل و قوام ژلاتین را معیارهای ارزیابی یک ژلاتین خوب می‌دانند.
جالب است که بدانید تا پیش از این بیشترین ژلاتین مورد استفاده در صنایع غذایی و دارویی کشورمان از خارج وارد می‌شد و در سال گذشته، نخستین کارخانه تولید ژلاتین کشور در مشهد افتتاح شد. با تاسیس این کارخانه شش میلیون دلار صرفه‌جویی ارزی می‌شود. این واحد تولیدی مواد اولیه تولید خود را از استخوان حاصل از کشتار سنگین گاو و شتر تامین می‌کند. این واحد نخستین تولیدکننده ژلاتین حلال حاصل از ذبح شرعی دام در کشور و منطقه است.

این روزها همه قصر کــــــــاغذی می بینن شما چطور؟؟؟